ดึกดื่นข้ามคืนไม่ได้หลับ กุมขมับชีวิตทาสต้องปีนไปเก็บลูกลงมาจากหลังคาบ้านคนอื่น

เพราะชีวิตเมื่อถูกตกไปเป็นทาสแมวแล้วความสุขได้มาไม่แคล้วยังมีความทุกข์บ่นไป ด้วยพวกเขาเองก็เหมือนกับเด็กวัยกำลังโตย่อมมีความซนและความอยากจะเห็นเป็นปกติ แม้ยามจะหลับจะนอนก็ต้องเฝ้ารอให้เข้าบ้านแม้ยามทุกข์อยากรอให้อิ่มท้องหลับสบาย เมื่อผู้ใช้เฟสบุ๊คที่ใช้ชื่อว่า Angkorn Raksanthia ได้โพสต์เรื่องราวน้องแมวของเขาลงในกลุ่ม หลังจากเขากำลังจะเข้านอนและปิดไฟในความเหนื่อยจากการทำงานมา ตาก็ดันไปเห็นแสงสบตาบนหลังคาของเพื่อนบ้านซึ่งคิดว่าคงเป็นแมวคนอื่นเขา จึงได้ล้มนอนลงกับเตียงแต่ก็ชั่งใจว่าทำไมแมวบนหลังคาถึงนั่งจ้องหน้ามายังบ้านของเขาเอง เลยเปิดไฟส่องไปดูและได้เห็นว่าเป็นแมวของเขาเองเลยต้องเปิดไฟและรุกออกจากเตียงซ้ำยังต้องปีนขึ้นไปบนหลังคาของเพื่อนบ้านเพื่อไปเก็บแมวของเขาเองอีก เมื่อชีวิตเป็นนายของเราก็จะมักกวนทีนผู้เป็นเจ้าของเสมอซ้ำยังนั่งรอจ้องมองมาเหมือนเยอะเย้ยว่าข้าขึ้นมาบนหลังขาแล้วนะเจ้ามะนุดเอ็งรีบขึ้นมาเก็บข้าไปบัดนี้ ด้วยความเป็นห่วงของผู้เป็นทาสเองก็รีบตูรีตูจอขึ้นไปบนหลังขาของเพื่อนบ้าน แต่ทว่าเจ้าเหมียวก็ดันลงมาเองอย่างหน้าตาเฉย ผู้เป็นเจ้าของจึงนำมาโพสต์เพื่อบอกกับเพื่อนๆว่าใครจะเลี้ยงแมวแล้วก็ต้องเผื่อเวลาแม้ยามจะหลับพักผ่อนกายายังต้องปีนขึ้นไปเก็บไม่รู้ว่าเลี้ยงลิงหรือเลี้ยงแมว ที่มา Angkorn Raksanthia

เห็นอยู่แต่ในบ้านกลัวจะเบื่อเลยปล่อยออก เดินกลับมาร้องบอกพ่อน้ำตาไหล

ด้วยชีวิตน้อยๆของพวกเขาเลยทำให้มีความคิดความอ่านเพียงเท่าเด็กสองขวบ แม้เห็นอะไรจึงอยากรู้อยากจะเล่นด้วย แต่ของไม่ช่วยเล่นด้วยจึงเป็นภัยเมื่อเห็นว่าเลี้ยงดูมาอยู่ในบ้านกลัวจะเบื่อ เลยปล่อยให้ออกไปเดินเล่นนอกบ้านบ้างให้หายเหงาเจอเข้าคงไปแตะเลยถูกต่อย   เมื่อผู้ใช้เฟสบุ๊คที่ใช้ชื่อว่า Kitsakorn Palm Buajan ได้โพสต์เรื่องราวน้องเหมียวศรีนวลซึ่งเลี้ยงเขามาเหมือนกับลูก คอยถนอมดูแลมาตลอดแม้ยามนอนยังกอดกันเฝ้าไม่เคยห่าง เห็นว่าอยู่ในบ้านกลัวอ้างว้างเลยหาทางปล่อยออกมาให้เดินเล่นสบายใจ แต่ก็เดินกลับเข้ามาบ้านพ่อน้ำตาตก เห็นเจ้าอกยอดขวัญหน้าบวมใหญ่เดินมาร้องบอกให้พ่อช่วยเหลือไง ดูใจลูกเอ้ยไปทำยังไงมา จึงไปเดินดูในรอบบ้านและได้เห็นมาเป็นรังเลยเจ้าผึ้งหนา ศรีนวลเห็นคงสงสัยเลยไปใกล้ไม่ดีมา หน้าเจ้าหนาบวมไปข้างพ่อทุกข์ใจ เพราะความอยากจะรู้อยากจะเห็นของน้องแมวทำให้พ่อน้ำตาไหล เพราะความสงสารเมื่อได้ปล่อยให้ออกไปนอกบ้านเพื่อแก้เหงาได้ดูนกดูไม้ตามใจแมว แต่ไม่แคล้วยังเป็นภัยกับน้องเองเลย และเมื่อความเป็นเด็กยามเจ็บก็เลยเดินมาหาพ่อให้ช่วย ซึ่งทางเจ้าของเองก็ขำด้วยและก็สงสารน้องแต่น้องก็ไม่ได้แพ้มากมีแค่บวมหน้าข้างนึงเฉยๆ แต่ในความเป็นห่วงพ่อจึงพาน้องไปหาหมอเพื่อทำการรักษาซึ่งทางคุณหมอเองก็บอกว่าโชคดีน้องไม่ได้แพ้เยอะ เพราะแมวในบางรายจะมีอาการแพ้มากน้อยต่างกันไป ด้วยถ้าแมวของเพื่อนๆได้เจอผึ้งต่อยก็อย่าชะล่าใจไปและนำพาไปโรงพยาบาลจะดีกว่า

ได้ยินเสียงกดกริ่งหน้าบ้านทุกคืนคิดว่าหูฝาด ตัวเลยราดหาแป้งโรยเลยรู้ตัว

ด้วยถ้ามีความเป็นทาสแมวอยู่แล้วก็จะเข้าใจว่าแมวเป็นสัตว์มีชีวิตซึ่งพวกเขาคิดไม่เหมือนกับคน ด้วยเมื่อเขาจะทำก็จะไม่สามารถบอกได้ว่าพวกเขาคิดยังไงอยู่ แม้กลางดึกอยู่ๆได้ยินเสียงกดกริ่งดังนอนไม่หลับมาหลายคืนแล้ว เลยเอาแป้งโรยไว้จึงได้พบได้เห็นคนที่กระทำ เมื่อผู้ใช้เฟสบุ๊คที่ใช้ชื่อว่า Maze Chumsri ได้โพสต์เรื่องราวหลังจากเขานอนไม่ได้หลับไม่ลงมาหลายค่ำคืน เพราะกริ่งหน้าบ้านของเขามีคนกดและพอออกมาดูก็ไม่เจอใครเลย เขาเป็นกังวลและกลัวมาจึงพยายามหาทางเพื่อให้รู้ว่าใครเป็นคนมากด ซึ่งในคืนแรกๆเขาก็พยายามจะเฝ้าดูและหาทางให้รู้ว่าใช่คนหรือป่าว เพราะแต่ละคืนเมื่อได้ยินเสียงเขาก็จะรีบออกมาแต่ทว่าก็ไม่เจอใครแม้จะผ่านไปหลายคืนกริ่งหน้าบ้านก็ยังดังทุกคืนเมื่อได้โน้มลงไปนอนเขาจึงเอาแป้งโรยไว้และกริ่งก็ยังดังขึ้นอีกแต่เขาก็ไม่ออกไปดูแล้ว จึงมารอตอนเช้าและได้มาดูเห็นเป็นรอยเท้าของสัตว์เล็ก ซึ่งเหมือนรอยเท้าของแมวเองเขาจึงเฝ้ารอดูอยู่หน้าบ้านและก็ได้พบเจอกับหน้าตาของคนร้ายซึ่งได้มาคอยกดกริ่งเหมือนจะมาขอความช่วยเหลือหรือขออาหาร เขาจึงนำเรื่องราวมาโพสต์ลงยังในเฟสบุ๊ค เพราะโฉมหน้าของคนร้ายมีหน้าตาบ้องแป๋วมากจะให้ไปบอกกับตำรวจเขาก็ไม่ได้ ด้วยคนร้ายก็คือแมวสามสีซึ่งหน้าตาก็เหมือนจะไม่รู้สึกสำนึกผิดกับการทำของเขาเลย ที่มา Maze Chumsri

ร้องไห้ใจแทบขาดเพราะน้องป่วยหนัก โดยเชื้อที่คนสามารถทำให้แมวติดโรคได้

เมื่อไม่นานมานี้ผู้ใช้เฟสบุ๊กคุณ : จันทร์นภา สุวรรณชู ได้เผยเรื่องราวของแมวที่เธอนั้นได้เลี้ยงเอาไว้ โดยแมวของเธอนั้นได้ล้มป่วยลงที่เกิดจากการติดต่อที่มาจากคนสู่แมวได้ ฟังไม่ผิดหรอกนะครับคนสู่แมว เพราะแม่ไปเล่นกับแมวที่เป็นหัดทำให้แมวของเธอติดมาจากแม่อีกทีนึง . โดยเจ้าของโพสต์ได้เล่าว่า คิดถึงน้องมากๆๆ น้องเป็นหัดแมวค่ะ โดยเจ้าหัดเนี่ยมาจากน้องชายเพราะที่บ้านมีแมวที่เสียไปก่อนหน้านี้เพราะหัด หมอเขาบอกว่าหัดติดได้จากคนโดย ณ ตอนนี้น้องต้องแอดมิทอยู่โรงพยาบาล เมื่อวานตอนเช้าแม่ไปเยี่ยมมา พอน้องเห็นแม่เข้าน้องเดินเข้ามาหนุนตัก เราสงสารไม่อยากกลับบ้านเลย พอตกเย็นหมอเขาโทรมาบอกว่าน้องชัก ปล.น้องติดเรามากไม่เคยห่างกายกันเลยไม่เคยนอนที่อื่นเลยด้วย แต่หมอบอกว่าหัดมีอาการชักได้แต่น้อยมาก เรานี่สงสารมากคิดถึงมาก ถ้าบ้านไหนมีแมวช่วงนี้ถ้าไม่จำเป็นอย่าเล่นกับแมวจรหรือแมวที่เราไม่คุ้นชิน ปลอดภัยไว้ก่อนจะดีกว่านะคะโดยเราเลี้ยงระบบปิดแต่ที่บ้านแม่มีแมวที่เป็นหัด หัดก็เลยติดจากคนได้โดยแม่เรามาบ้านแล้วเล่นกับน้องอีกทีน้องเลยได้รับ โดยหัดจะอยู่ได้นาน6เดือน นอกจากจะทำความสะอาดด้วยไฮเตอร์ ขอบคุณที่อ่านจนจบนะคะ...

นอนอยู่เห็นหนาวมาขอนอนด้วย เลยช่วยแบ่งผ้าห่มให้ได้คลายหนาวแม้มีไม่พอ

ด้วยชีวิดเกิดมาต้องพบเจอกับความยากไร้คนไม่มีเขาก็ไร้ไม่มีแม้บ้านให้อยู่ ด้วยสภาพอากาศบ้านเราก็เข้าหน้าหนาวแล้วชีวิตคนไร้บ้านอยู่จำต้องอาศัยหลับนอนบนสะพานลอยด้วยความหนาว แต่ก็ยังมีอีกหนึ่งชีวิตซึ่งต้องยากลำบากก็คือสุนัขหรือแมวจร เมื่อผู้ใช้เฟสบุ๊คที่ใช้ชื่อว่า เจ้าหญิง ได้โพสต์เรื่องราวความชื่นใจด้วยเขาได้มีโอกาศได้เข้าไปคุยกับคุณลุงคนนึงซึ่งเป็นคนไร้บ้านจำอาศัยนอนหลับเอาบนสะพานลอยพร้อมกับผ้าห่มเพียงหนึ่งผืน และก่อนเขาจะเข้าไปก็ได้เห็นน้องแมวกำลังนั่งเฝ้าคุณลุงอยู่ คุณลุงจึงได้บอกว่าเจ้าเหมียวหนาวเลยมาขอคุณลุงนอนด้วย และความเป็นทาสแมวอยู่แล้วเขาจึงขอบคุณคุณลุงไปเมื่อมีน้ำใจให้กับเจ้าเหมียวซึ่งเข้ามาขอหลับขออาศัยให้คลายความหนาวเย็น แบ่งปันผ้าห่มให้น้องแม้ว่าคุณลุงเองก็มีเพียงแค่ผ้าผืนน้อยๆ ด้วยชีวิตอาจจะไม่ได้มีพร้อมแต่คุณลุงเองก็พร้อมจะแบ่งปันหากทำให้หนึ่งชีวิตสามารถคลายความหนาวหรือความทุกซึ่งพบเจอได้ เขาจึงฝากเงินจำนวนหนึ่งเล็กๆน้อยๆให้กับคุณลุงเอาไว้ให้ซื้ออาหารมาให้น้องได้อิ่มท้อง เพราะชีวิตแม้ยากไร้ไม่มีบ้านให้อยู่ แต่ก็ยังรู้ว่าควรแบ่งปันให้อีกหนึ่งชีวิตพ้นจากความหนาว ด้วยคุณลุงเองอาศัยนอนอยู่หน้าบิ๊กซีสะพานใหม่ ซึ่งหากเพื่อนๆอยากไปช่วยเหลือหรือเข้าไปนำของไปให้ก็สามารถไปได้หรือลองติดต่อกับทางเจ้าของโพสต์ดู ที่มา เจ้าหญิง กบ

เดินต้วมเตี้ยมเข้ามาบ้านหน้าตาเหมือนแมวเรา ดูสีเข้าบ้านเราไม่ได้เลี้ยงแมวส้มนิ

เพราะความซนของพวกเขาซึ่งก็จะทำให้คนเป็นพ่อเป็นแม่อย่างเราปวดใจเสมอ ด้วยความเป็นเหมือนเด็กทำให้ชอบหนีออกไปเล่นนอกบ้านและผู้เป็นแม่ก็ต้องคอยไปตามและอาบน้ำให้ หรือการอยากจะรู้จักกับโลกภายนอกหรือของแผลกใหม่หรืออยากทำความเข้าใจ เมื่อผู้ใช้เฟสบุ๊คที่ใช้ชื่อว่า Chuleewan Suwisuth ได้โพสต์เรื่องราวน้องเหมียวซึ่งชื่อว่ากวัก เพราะความเป็นแมวซนและชอบหนีออกไปเล่นนอกบ้าน ทำให้เขาเองไม่รู้ว่าน้องแอบออกไปตอนไหนจนมาเห็นว่ามีแมวกำลังเดินต้วมเตี้ยมเข้ามาในบ้าน ซึ่งตอนแรกเขาก็เห็นว่าหน้าตาเหมือนกับน้องแมวของเขาเลย แต่สีก็ไม่ใช่เพราะแมวได้เดินเข้ามาในบ้านเป็นแมวสีส้มหน้าขาวก็เลยคิดว่าแมวของคนอื่นหลงเข้ามาในบ้านของเขา แต่พอได้ลองดูหน้าตาก็เหมือนกับเจ้ากวักเองดูไปดูมาแมวเรานิหว่า ด้วยสีของน้องก่อนออกจากบ้านเป็นสีนึงแต่หลังจากกลับเข้าบ้านก็เป็นอีกสีนึงซึ่งทางเจ้าของก็คิดว่าน้องคงจะไปแปลงร่างอำพลางเพื่อไม่ให้ผู้เป็นเจ้าของเห็นและหนีไปเที่ยว แม้ไม้เรียวในมือจะสั่นเพราะก่อนจะออกอาบน้ำให้ไปแล้วแต่ก็ต้องบอกกับลูกว่าไม่เป็นไรแม่อาบให้ใหม่อีกรอบ ที่มา Chuleewan Suwisuth    

นั่งหน้าบึ้งตึงน้ำตาไหลแยกเขี้ยวข้าง หลังหลงมาอ้างว้างหาทางกลับบ้านไม่ถูก

เมื่อถูกเลี้ยงดูมาเหมือนกับลูกแม้ยามถูกพลัดหลงหายน้ำตานอง ในใจปรองคงนึกคิดคำนึงถึงบ้านแม้อยากจะกลับใจแทบขาดแต่จำทางก็ไม่ได้ ด้วยให้ข้าวให้น้ำก็ไม่ยอมกินคงคนินนึงถึงแต่ผู้เป็นแม่เคยเลี้ยงดูมา แม้จะตามหาก็คงอยากด้วยเพียงลำพัง เมื่อผู้ใช้เฟสบุ๊คที่ใช้ชื่อว่า Firstfirst Phatsaraporn ได้โพสต์เรื่องราวน้องแมวพันธุ์เปอร์เซียเพศผู้ ซึ่งน้องได้พลัดหลงกับผู้เป็นเจ้าของมาเขาเห็นว่าน้องคงหลงเลยนำมาไว้ช่วยดูแลเข้าบ้านก่อน เพราะแมวพันธุ์เคยถูกเลี้ยงมาอยู่ในบ้านหากออกมาแล้วพวกเขาจะไม่รู้จักกับภัยของโลกภายนอก แต่น้องเองก็คงจะเสียใจเมื่อหนีออกมาเที่ยวแล้วกลับบ้านไม่ได้ จึงนั่งน้ำตาไหลนองและคงท้อด้วยตรอมใจเพราเขาก็พยายามจะหาข้าวหาน้ำในน้องได้อิ่มประทังหิวแต่น้องก็ไม่คิดจะกินเลยสักนิด เห็นแล้วก็สงสารเหมือนกับเด็กหลงทางหาผู้เป็นแม่ ด้วยเขาดูแลน้องไว้ในซอยประเสริฐมนูกิจ 48 ซอยข้างๆศูนย์เด็กและเขาก็บอกว่าจะดูแลให้เป็นอย่างดีก่อนเจ้าของจะกลับมารับ แม้นั่งนับน้ำตาหยุดลงพื้นแต่ก็อดห่วงไม่ได้เพราะไม่ยอมฝืนกินเลย ซึ่งถ้าใครรู้จักผู้เป็นเจ้าของของน้องแล้วก็อยากให้ช่วยตามหาแม่ให้น้องหน่อย ด้วยยังมีหนึ่งชีวิตยังเฝ้าคอยแม้ค่อยๆตรอมใจสำนึกผิดเพราะหนีมา ซึ่งเจ้าของเองก็คงจะคิดถึงคำนึงห่วงลูกด้วยหนักหนาเช้าสายบ่ายเย็นไม่กลับมาแม่คงหาน้ำตานองไม่แพ้แมว เราจึงบอกไว้กับเพื่อนๆเสมอถ้าคิดเลี้ยงดูแล้วก็อยากให้อยู่ในบ้านเพราะความปลอดภัยของลูกเราเอง ที่มา Firstfirst Phatsaraporn

ถูกเขานำใส่กระสอบมาเทไวกลางดึก ยังคงนึกกกลูกไว้ให้ไออุ่นแม้ใจสั่น

ด้วยชีวิตของผู้เป็นแม่แล้วยามท้อหรือหมดเรี่ยวแรงถ้ามีลูกอยู่ก็จะต้องเข้มแข็งไว้ เพื่อให้กำลังใจกับลูกน้อยแม้คอยใจสั่นเมื่อรู้ว่าเขากำลังนำมาเทไว้ เพราะชีวิตพูดไม่ได้จะให้ไปร้องบอกใครเขาก็คงจะไม่ได้ยินเสียง จึงนอนกกลูกไว้เพื่อให้ความอบอุ่นใจ เมื่อผู้ใช้เฟสบุ๊คที่ใช้ชื่อว่า พิจิตรา ชูกุศล ได้โพสต์เรื่องราวแม่แมวลูกอ่อนหลังได้พบเจอน้องและลูกถูกเขานำใส่กระสอบมาเทไว้ในกลางดึก ด้วยสภาพหนาวเย็นแต่คนทำก็ทำได้ลงคอ แม้ผู้เป็นแม่คงรู้แล้วว่าถูกเขามาเทไว้แต่ก็ยังนอนให้นมลูกได้อิ่มท้อง ด้วยเขาพบน้องอยู่ในซอยมืดและสองข้างทางก็เป็นป่าถ้าเขาไม่มาพบเจอน้องเข้าพวกเด็กๆก็คงจะไม่รอด จากสภาพต้องอยู่ในถุงและไม่สามารถจะออกมาช่วยเหลือได้ถ้ามีสุนัขเจ้าถิ่นอยู่ โดยจังหวัดซึ่งพบน้องอยู่คลองพน กระบี่ เด็กๆยังเล็กมามีกันอยู่ 5 ชีวิตไม่รวมแม่ เขาจึงนำมาโพสต์ลงในกลุ่มเพื่อจะหาบ้านให้น้องๆและแม่แมวเอง ด้วยเขาเองก็ได้มาอัพเดทวาน้องๆเริ่มได้บ้านกันบ้างแล้วแต่ทว่าก็ยังไม่มีใครเขาจะรับผู้เป็นแม่ไปเลยสักคน แม้จะถูกพรากลูกไปและเพื่อนๆในกลุ่มเองก็สงสารน้องเมื่อต้องถูกเขาพรากลูกไป จึงอยากจะหาบ้านให้กับแม่แมวน้อยแม้ชีวิตจะรอดพ้นมาแล้วด้วยความพยายามปกป้องลูก แต่ก็ไม่มีสิทธิ์จะพูดเพราะเป็นเพียงแมวจรเมื่อเขาช่วยแล้วก็ยังดีถ้าหากลูกมีบ้านอยู่และไม่ต้องอด ยังไงเราก็ขอหากใครซึ่งรับลูกของน้องไปก็ขอให้เอาน้องไปอยู่ด้วยสักคนเพราะเขาเองก็มีความเป็นแม่เหมือนกับคนเรา ที่มา พิจิตรา ชูกุศล

เฝ้าเลี้ยงดูแลมาจะ 2 ปีแล้วช้ำใจนัก ไม่เคยคิดแม้รักหรือจะอ้อนจนคิดว่าเป็นใบ้

ถ้าเมื่อได้เลี้ยงดูแลจำก็รักเหมือนกับลูก ยามไม่ถูกลูกไม่รักช้ำใจหนักหนาแม้แม่คอยจะเฝ้าให้ข้าวให้น้ำหรือเลี้ยงดูมา กลับมาบ้านเห็นลูกไม่รักช้ำใจเธอจากเคยเลี้ยงคอยอยู่ใกล้ชิดมาตลอดแม้ยามกอดก็ไม่ชอบคอยออกห่าง ไม่ร้องเรียกส่งเสียงหรือมีความ ทำออกห่างคอยเฝ้ามองด้วยห่างตา เมื่อผู้ใช้เฟสบุ๊คที่ใช้ชื่อว่า Rissara Nakhonwong ได้โพสต์เรื่องราวน้องเหมียวลงในกลุ่ม หลังจากเขาเลี้ยงน้องแมวมาจะ 2 ปีแล้ว แต่น้องก็ไม่เคยมาอ้อนซ้ำไม่ค่อยร้องนานๆจะส่งเสียงแง่วมาก็ร่วมอาทิตย์ ซึ่งอาทิตย์ละแง่วก็เคยมีมาแล้วจนคิดว่าน้องเป็นใบ้ แม้คนอยู่ไหนแมวก็จะอยู่อีกมุมของบ้าน แต่น้องก็จะชอบมาแอบมองซุ่มมองด้วยหางตาตลอด พอเขามองกลับไปก็จะทำเหมือนไม่ได้มองหรือสนใจเราอยู่ ชอบทำมีพิรุธเขาเองก็ขำ ไม่คอยจะได้อยู่ใกล้กันเลยด้วยนานๆถึงจะมี นอกจากเห็นเขาเรียกกินขนมแมวเลียบางวันก็เรียกให้มาก็ไม่มากิน ต้องเดินไปป้อนให้จึงไม่รู้ว่าน้องเองเป็นอะไรหรือป่าวแต่ก็ยังรักน้องเฝ้าดูแลมาตลอดเลยและอยากจะให้น้องอ้อนบ้างด้วยเสียใจหนัก เขาจึงมาโพสต์ลงในกลุ่มทาสแมวอยากจะหาเพื่อนๆให้ช่วยบอก เพราะจากถ้าเราเลี้ยงพวกเขาก็อยากให้แก้เหงาหรือคอยอยู่เป็นเพื่อนหรือคอยให้กำลังใจ แต่ถ้ามาไม่สนใจแต่คอยแอบมองด้วยกลัวเสียฟอมเจ้าของเองก็คงจะกุ้มใจ อาจจะเป็นเพราะการไม่มีเวลาให้หรือด้วยนิสัยของเขาเองเลยทำให้มีความเป็นเองสูง แต่ถ้าเราคอยมอบความรักหรือแม้แต่การพูดคุยกับพวกเขาในทุกวันแล้วเชื่อว่าพวกเขาเองก็จะรับรู้เพราะแมวเองก็สามารถจะเรียนรู้ภาษาของมนุษ์ยเราได้และเข้าใจได้เป็นอย่างดีและก็ขอเป็นกำลังใจให้กับผู้เป็นทาสไว้ด้วย เพราะในความจริงแล้วแมวเองก็รักเจ้าของมากแต่พวกเขาจะไม่แสดงให้พวกเราเห็น ที่มา Rissara Nakhonwong

เห็นเฝ้าคอยดูผ่านกระจกมาแรมปี ม๊าเลยพาไปกางเต็นท์ดูพี่นกได้ทั้งคนทั้งแมว

เมื่อจากการได้เลี้ยงแล้วเกิดความรักเหมือนกับการเลี้ยงลูกน้อยๆของเราเอง ทำให้ทาสเองก็ใส่ใจพวกเขาเป็นอย่างมาก แม้ในแต่ละวันซึ่งกิจวัตรของพวกเขาถ้าเราเกิดความใส่ใจหรือดูแลพวกเขาดีเราจะรู้ว่าพวกเขาชอบอะไรและไม่ชอบอะไร เมื่อผู้ใช้เฟสบุ๊คที่ใช้ชื่อว่า Olaf.in ได้โพสต์เรื่องราวของน้องโอลาฟซึ่งเป็นแฟนเพจแมวรายนึงด้วยมีผู้ติดตามอยู่ 3 พันกว่าคน และผู้เป็นเจ้าของเองก็ได้เห็นว่าน้องชอบดูนกและจะคอยเฝ้ามองผ่านกระจกในทุกวัน แต่น้องเองก็เป็นแมวถูกเลี้ยงมาในบ้าน ด้วยไม่ค่อยจะได้ออกไปนอกบ้านเพราะเป็นห่วงเรื่องความปลอดภัย เขาจึงจัดพาน้องไปกางเต้นท์ส่องพี่นกครั้งแรกของน้องโอลาฟเลย ซึ่งการไปกางเต็นท์นอกบ้านก็เป็นอีกหนึ่งกิจกรรมยอดฮิตของผู้คน เพราะต้องการหนีสภาพแออัดในเมืองกรุงเมืองใหญ่ คนจึงหันเข้าหาธรรมชาติมากขึ้นและการได้พาน้องออกไปกางเต้น์ก็จำเป็นต้องมีไอเท็มหลายอย่างเพราะเมื่อพาแมวออกนอกบ้านก็จะต้องเป็นห่วงเรื่องของความปลอดภัยและสะดวกสบายเอง แม้แต่ภาชนะใส่อาหารอย่างถ้วยน้ำถ้วยอาหากแม่ก็ต้องหอบไปให้ลูกด้วยความน่ารัก หรือจะเป็นพร็อบหรือไอเท็มก็มีพร้อมให้ลูกได้ถ่ายรูปเล่นพร้อมกันกับผู้เป็นแม่เองก็ได้ออกมากางเต็นท์อย่างสบายใจ ว่าแล้วก็เริ่มออกเดินทางกันได้แต่ก็มีขอแวะกินขนมบ้างเติมพลังให้อิ่มหน่อยนึงก่อน เสร็จแล้วก็พร้อมไปต่อแล้วค๊าบบบ ถึงแล้วค๊าบบก็มาเดินหน้าสำรวจกลิ่นกันก่อนเลยย ขอพี่งีบหน่อยนะแม่ง่วงไม่ไหวแล้ววนักรถเดินทางเหนื่อยมากเลย ตื่นมาแล้วพร้อมแล้วแม่ค้าบบบ พี่นกอยู่ไหนค้าบยาฟมองไม่เห็นเลยย ไม่เห็นจะมีเลยมีแต่พี่หมา อดดูเลยพี่นกกลับบ้านหมดแล้วหน้าตาผิดหวัง ยังไม่เช้าอีกหรอกม๊า เช้าแล้วแต่ไม่ยอมตื่นกอดพี่หมีไว้ . . . . . . . . ซึ่งถ้าเพื่อนๆอยากจะพาน้องแมวไปเที่ยวก็อย่าลืมใส่เสื้อและสายจุงให้พวกเขาและหากถ้าไม่เคยพาน้องแมวออกจากบ้านเลยก็อยากจะให้ลองพาไปใกล้ๆบ้านก่อนหรือพาขึ้นรถให้เขาได้ชิน เพราะถ้าอยู่ๆและนำออกมาเลยพวกเขาจะกลัวและร้องไม่หยุดตลอดทางทำให้การเที่ยวไม่สนุก ที่มา Olaf.in