สัตว์โลก

ก่อนจะรับรักเฝ้าเลี้ยงหาให้ช่วยดูกำลังหวังด้วยเมตตา ว่าอย่าหาหากเกินกำลังตัวยามเมื่อรักเฝ้าเลี้ยงด้วยพันผูกเมื่อตัวลูกอยากให้สุขไม่อดเห็ง ยามมีแล้วก็รักปักใจเองเมื่อลำบากยากเองจำอดไป ซึ่งเคยบอกไว้หากอยากเลี้ยงให้ดูเพียงตามกำลังที่เราไหว้ หากตัวเองเอาไม่รอดลูกจะอยู่อย่างไรหากด้วยไร้จำต้องอดด้วยคนแมว เมื่อผู้ใช้เฟสบุ๊คที่ใช้ชื่อว่า New Wy ได้โพสต์เรื่องราวหลังจากที่เขาจำต้องเสียลูกไปด้วยบอกว่าไว้ เหลือไว้แต่ความทรงจำที่เคยมี น้องกลับไปวิ่งเล่นบนดาวแมวแล้วนะครับ วอดก้าแมวเปอร์เซียที่ซื่อบื้อและซื่อสัตย์หอบย้ายบ้าน นับครั้งไม่ถ้วนหอไม่ให้เลี้ยง ย้ายมาอยู่บ้านที่ต่างจังหวัดจาที่เคยได้อยู่ดีกินดี ก็ต้องแบ่งปันมห้แมวจรที่เก็บมาเลี้ยง มาถึงวิกฤตโควิทที่ต้องอดมื้อกินมื้อ มีพี่ๆใจดีบริจาคให้รอดพ้นมาหลายรอบ และท้ายที่สุดก็ป่วยไม่มีเงินติดตัวแม้จะพาไปหาหมอระดมทุนได้มา 500 พาไปหาหมอ แต่อาการก็เหมือนจะดีขึ้นแต่น้องก็หลับไปไม่มีตื่นมาอีกเลย เมื่อคืนเสียใจมากแต่ก็ต้องอดทนเดินหน้าหาเลี้ยงแมวที่เหลืออีกยี่สิบกว่าตัวเท่าที่คนคนนึงจะหาได้ ขอบคุณที่ช่วยเหลือน้องเอาไว้ และจะเก็บวอดก้าเอาไว้ในความทรงจำรักวอดก้ามากนะลูก ซึ่งก็อยากจะบอกเพื่อนๆเอาไว้ให้คิดหากอยากนำมาเลี้ยงด้วยความพร้อมก็เป็นสิ่งสำคัญที่เราจำเป็นต้องต้องเตรียมและการจากลาที่จะได้เกิดขึ้นมาเมื่อพวกเขาหมดสิ้นอายุไข ให้เตรียมใจเตรียมเวลาและกำลังทรัพย์ที่ได้มี ที่มา New Wy

ถ้าคิดจะเลี้ยงแมวคุณเองก็ควรคำนึงถึงว่าคุณเลี้ยงไหวมั้ย คุณจะเลี้ยงน้องด้วยความรักไปจนกว่าน้องจะหมดลมหายใจหรือเปล่า และที่สำคุญคุณจะรักน้องน้อยลงมั้ย เหมือนกับเจ้าเหมียวส้มตัวดังกล่าวนี้ที่จำต้องรับกรรมเพราะมีเจ้าของที่ไม่รักน้องจริง แต่ไม่รักไม่ว่าแต่ทำไมต้องมากระทำกับน้องด้วยเพราะน้องเป็นแค่แมว โดยผู้ใช้เฟสบุ๊กคุณ : Joy Suphatrinee ได้เผยเรื่องราวไว้ในกลุ่มพร้อมระบุว่า ทุกคนคะเรามีเรื่องอยากจะสอบถาม เราชอบน้องแมวตัวนึงมาก บ้านของน้องอยู่ตรงข้ามที่ทำงานของเรานี่เอง เราจะเห็นน้องวิ่งเล่นอยู่แถวนั้นเป็นประจำ วันก่อนเราเห็นตาน้องบวมอักเสบ เราไม่รู้ว่าน้องไปโดนอะไรมา แล้วเมื่อวานเราก็เห็นเจ้าของของน้อง โยนน้องออกมาจากบ้าน แล้วก็เตะจนน้องกระเด็นกระดอนวิ่งไปหลบ เราได้ยินมาว่าเหมือนน้องจะไปขับถ่ายบนที่นอน เราว่าจะไปขอเขามาเลี้ยงเองไม่อยากให้น้องอยู่บ้านหลังนั้นอีกแล้ว เพราะที่ห้องเราเองก็เลี้ยงแมวอยู่1ตัว เลยอยากถามผู้รู้นะคะ1.น้องมีสิทธิ์ตาบอดมั้ยคะ แล้วถ้าเราจะเอาน้องไปรักษาค่ารักษาจะแพงมั้ย 2.ตอนนี้น้องอายุประมาณกี่เดือนแล้วคะ เราเห็นน้องวิ่งตามเจ้าของดีมาก ถ้าเอาน้องไปเลี้ยงแล้วน้องจะหาทางกลับมาที่เก่ามั้ย จนเรื่องราวของน้องถูกโพสต์ลงในกลุ่มทาสแมว...

ด้วยการนำซึ่งสัตว์มาเลี้ยงนั้นสิ่งที่เรามักจะย้ำบอกกับเพื่อนๆทุกครั้งนั้นก็คือการรับผิดชอบต่อหนึ่งชีวิตที่พวกเขาจะต้องอยู่กับเราไปจนกว่าจะสิ้นลมหายใจ ซึ่งถ้าหากว่าเพื่อนๆไม่เตรียมความพร้อมแล้วปัญหามากมายก็จะตามมา และอีกอย่างหนึ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้นั่นก็คือจิตใจของสัตว์เลี้ยงที่วันนึงเขาจะต้องถูกละเลย เช่นเดียวกับเรื่องราวนี้หลังผู้ใช้เฟสบุ๊คที่ใช้ชื่อว่า PetschPloys Benjaluck ได้โพสต์บอกเล่าเรื่องราวของเจ้าตูบสุนัขพันธุ์ไซบีเรียนฮัสกี้สีน้ำตาลตัวนี้ หลังจากที่เขาได้พบน้องถูกเขากระทำ และนำมาไว้ให้อยู่อย่างโดดเดี่ยวในสภาพดังกล่าวซึ่งด้วยสภาพของน้องเหมือนกับว่าถูก ตัดหูออกไปเมื่อนานมาแล้ว แถมขาก็ไร้เรี่ยวแรงจะเดินเหมือนกับว่าน้องถูกทำมาจนไม่สามารถที่จะลุกยืนด้วยตัวลำพังได้เลย โดยผู้โพสต์ได้เล่าว่ามีพี่ได้ไปพบเห็นน้องตั้งแต่เมื่อวานและทางพี่ที่พบก็รู้จักกันจึงได้พาน้องไปหาสัตวแพทย์แล้ว 1 ครั้ง และก็จะพาน้องไปอีกในวันพรุ่งนี้ ด้วยตัวน้องเองก็คงจะรู้ตัวว่าตนนั้นไม่ใช่ที่ต้องการแล้วด้วยจากสภาพที่โดนเขาทั้งด้านจิตใจและร่างกาย ไม่หลงเหลือแม้แต่เยื่อใยที่เคยรักเคยเลี้ยงดู ด้วยไหนจะหูไหนจะขาที่ผู้ที่เคยรักหมดใจทำกันได้ลงคอ มาในวันนี้เกิดหมดรักหมดอยากได้ไร้แม้ราคาให้นอนนิ่งเหมือนไร้ค่าใดๆ โดยผู้โพสต์เองก็จะนำน้องไปรักษาต่อไปและก็ไม่ได้แจ้งเพิ่มเติมใดๆว่าจะหาผู้เลี้ยงดู แต่ก็อยากจะฝากเพื่อนๆเอาไว้ด้วยว่าไม่ว่าจะหมาพันธุ์หรือหรือหมาไทยพวกเขาล้วนแล้วแต่มีหัวจิตหัวใจไม่ต่างจากคน อีกทั้งพวกเขายังสามารถที่จะรักและไว้ใจได้เพียงแค่ไม่กี่ครั้งด้วยความซื่อสัตย์และรักเดียวใจเดียวที่พวกเขาได้พึงมี ขอขอบคุณข้อมูลจาก PetschPloys Benjaluck

เพราะอีกหลายๆชีวิตที่เลือกเกิดมาไม่ได้ทำให้ชีวิตน้อยๆเหล่านี้ต้องเกิดมาพบเจอกับสิ่งต่างๆในโลกใบใหญ่ ที่จะต้องเผชิญกับชะตากรรมที่ถูกลิขิตไว้เพื่อทำให้ชีวิตของตนนั้นได้หลุดรอดพ้นไปเพียงแค่ในแต่ละวัน ซึ่งหากในวันนี้คุณท้ออยากให้ลองมองดูรอบๆตัวว่ายังมีอีกหลายๆชีวิตที่ต้องพบเจอกับชีวิตที่เลือกไม่ได้ เช่นเดียวกับเรื่องราวนี้หลังผู้ใช้เฟสบุ๊คที่ใช้ชื่อว่า Aun Suzuki ได้โพสต์เล่าเรื่องราวของเจ้าตูบตัวน้อยๆที่ได้เกิดมาเป็นสุนัขจรข้างถนน ว่าต้องพบเจอกับอะไรมาบ้างในแต่ละวัน ซึ่งเมื่อฝนตกพวกเขาก็ต้องอดทนเปียกทนหนาว เมื่อแดดออกร้านก็ต้องทนกับอากาศร้อน ซ้ำเมื่อตกดึกตกกลางคืนก็ต้องแอบนอนในโพรงหญ้าต้องทนยุงและแมลง ต้องทนทุกอย่างที่สุนัขจรข้างถนนต้องพบเจอ ชีวิตน้อยๆเหล่านี้จะได้อยู่รอดไปได้อีกกี่วันเพราะแม่นั้นเกิดมาเป็นไม่ใช้หมาพันธุ์เหมือนกับคนอื่นเขา หรือถ้าเกิดโชคร้ายพบเจอกับอสรพิษหรือตัวเงินตัวทองมาจะทำอย่างไร ยิ่งแล้วใหญ่หรืออาจะต้องป่วยจนสิ้นใจเพราะสภาพอากาศที่เดียวร้อนเดียวหนาวเพราะฝนที่ตกลงมาเกือบแทบจะทุกวัน เด็กตัวน้อยๆทั้ง 9 เป็นเพศผู้ 5 เมีย 4 ยังเฝ้ารอบ้านรอความเมตตาจะเพื่อนๆเพราะแค่หวังแค่ว่าชีวิตนี้จะดีขึ้นแค่มีที่กำบังให้พวกหนูไม่ต้องเปียกฝนหรือแค่ทนหนาวก็เพียงพอ โดยทั้งนี้หากเพื่อนๆคนไหนสนใจอยากจะรับน้องๆไปเลี้ยงดูก็สามารถติดต่อไปได้ที่ต้นโพสต์ได้เลยนะคะ ชีวิตที่เกิดมาเป็นแค่สัตว์จรยังมีเรื่องที่ต้องเจอในแต่ละวันเหมือนกับการผจญภัยชีวิตซึ่งเป็นเรื่องที่ไม่สนุกเลยแม้แต่น้อยเพราะไม่รู้ได้เลยว่าพรุ่งนี้จะมีชีวิตอยู่รอดได้ต่อไปหรือไม่ ซึ่งผู้โพสต์ก็ได้ระบุพิกัดเอาไว้ที่ จ.นครนายก หรือเขตจังหวัดปราจีนบุรี สามารถส่งน้องให้ได้ฟรี ขอขอบคุณข้อมูลจาก...

ด้วยจากความรักของผู้เป็นพ่อเป็นแม่แล้วจากก่อนเคยไม่ชอบแมวหรือไม่อยากจะเลี้ยงดู แต่เมื่อได้อยู่ใกล้และเฝ้าดูแลมาตลอดก็จะเกิดความรักความผูกพันธุ์แม้แต่บางครั้งจะต้องไม่อยู่บ้านหรือไปต่างจังหวัดยังเป็นห่วงมากกว่าลูกของตัวเอง ซึ่งพ่อแม่ของเธอเองก็เป็นเหมือนกัน เมื่อผู้ใช้เฟสบุ๊คที่ใช้ชื่อว่า ณัชชา รอดเจริญ ได้โพสต์เรื่องราวของแม่และพ่อของเธอลงในกลุ่มด้วยใจกุ้มเมื่อแม่และพ่อจะไปนครศรีธรรมราช 4 วันส่วนเธอเองก็จะต้องขึ้นเวร 16 ชั่วโมง 3 วันและจะไม่ได้กลับบ้าน จึงมีโครงการฝากแมวเอาไว้กับแฟนด้วยแม่เองก็ทำตารางเอาไว้ให้ แบบละเอียดมากเวอร์เพราะแมว 5 ตัวของคุณเธอเลี้ยงดูแลมา แม่ได้บอกกับแฟนเธเอาไว้ว่าถ้ารักลูกสาวเค้าก็ต้องรักแมวของเค้าด้วยเพราะบ้านของเธอก็รักแมวกันหมดบ้าน แม้แต่พ่อเองก็รักเลี้ยงดูไม่ต่างจากลูกดีๆด้วยความรักแมวของแม่เองก็เลยเขียนตารางเอาไว้ให้กับแฟนของเธอ ว่าเวลาไหนต้องทำอะไรบ้างแม้มีการให้น้องออกไปนอกบ้านด้วยบางเวลาเรียกว่าเลี้ยงดูดีกว่าลูกของตัวเองเสียอีก ซึ่งก็เป็นความน่ารักของครอบครัวของผู้เป็นทาสแมว ถ้ารักถ้าชอบลูกสาวเขาแล้วก็ต้องรักและดูแลตกเป็นทาสแมวด้วย ซึ่งแฟนของเธอเองก็ทำตามตารางด้วยผู้เป็นแม่ได้บอกไว้ได้เป็นอย่างดี คงจะไม่มีลูกสาวจะตกเป็นของใครเสียได้ถ้าไม่ใช่เขา แล้วผู้เป็นพ่อเป็นแม่ของเพื่อนๆละเป็นยังไงกันบ้าง เพราะด้วยการเลี้ยงดูสัตว์เลี้ยงก็เหมือนให้พวกเขากลับไปเลี้ยงลูกตอนยังเด็ก ซึ่งบางคนก็ไม่ค่อยอยากจะเลี้ยงดูนักเพราะกลัวว่าวันนึงต้องบอกลากันแล้วก็จะเกิดความเจ็บปวดในใจเราเองเป็นลูกก็ควรเข้าใจพวกเขาด้วย แต่ไม่มีรายไหนไม่ถูกตกเพราะถ้าเอาเข้ามาก็รักเหมือนกันหมดทุกคน ที่มา...

เพราะด้วยชีวิตของคนเรานั้นเลือกที่จะเกิดไม่ได้ ซึ่งแม้แต่สัตว์ตัวน้อยๆเองก็เช่นเดียวกันแม้ว่าจะต้องเกิดมาพบเจอแต่ความทุกข์แต่สิ่งที่จะทำได้ก็เพียงแค่ก้มหน้าก้มตารับกรรมกับผลกรรมที่มนุษย์นั้นได้กระทำกับพวกเขา โดยแม้แต่เพิ่งจะเกิดมาลืมตาดูโลกไม่นานก็ตาม เช่นเดียวกับเรื่องราวนี้เมื่อผู้ใช้เฟสบุ๊คที่ใช้ชื่อว่า Eve Panida ได้โพสต์บอกเล่าเรื่องราวของเจ้าเหมียวน้อยทั้งสองตัวนี้หลังจากที่เธอได้พบน้องถูกคนใจร้ายนำมาปล่อยเอาไว้แม้จะมีอายุเพียงแค่ 3 สัปดาห์ก็ตามแต่ก็ถูกเขาพรากแม่ไปจากอกแม้นมยังไม่ทันได้หย่า แต่ด้วยชีวิตที่เลือกเกิดมาไม่ได้ก็ต้องอยู่กันอย่างรับกรรมที่มนุษย์ได้กระทำแก่ตัวนั้น ด้วยความกลัวก็ต้องอดทนกอดเสาไฟไว้ด้วยโลกใบใหญ่ที่ไร้แม้แม่จะเรียกหา ด้วยความระแวงจึงกอดกันด้วยน้ำตาจะเรียกหาแม่ผู้ปกป้องนั้นอยู่หนใด ซึ่งผู้โพสต์ยังได้เล่าอีกด้วยว่า น้องนั้นเป็นตัวเมียถูกนำมาปล่อยเอาไว้พร้อมกับถ้วยพลาสติกใส่น้ำเปล่าเพียงแค่ 1 ใบทั้งตัวก็ยังคงเล็กมากๆ ฟันก็กำลังเพิ่งจะขึ้น เธอจึงอยากให้น้องๆได้บ้านได้ที่อยู่อาศัย อยากให้มีอาหารกินได้ประทังความหิวมีบ้านที่อบอุ่นที่สามารถจะดูแลน้องๆได้ในระบบที่ปิด ซึ่งเธอก็ได้นำเรื่องราวมาโพสต์ในแฟนเพจ มูลนิธิรักษ์แมว ปันน้ำใจให้แมวจร และด้วยเธอเองก็ไม่สามารถที่จะรับน้องไว้เองได้เพราะเธอก็รักแมวและเคยแอบเลี้ยงจนมีปัญหากับเจ้าของบ้านและต้องย้ายออกมาภายใน 7 วัน โดยได้ระบุพิกัดที่น้องอยู่เอาไง้ที่ sena fest...

ด้วยเป็นทาสแล้วก็จะเป็นแมวงอกกันทุกคน เพราะเมื่อชีวิตได้ย่างก้าวเข้าไปเป็นทาสแมวแล้วชีวิตก็จะมีแต่แมวและนึกถึงแต่พวกเขาเสมอ ยามได้เห็นแมวจรข้างถนนน่าสงสารก็จะเก็บมาเลี้ยงดูเพราะความเป็นทาสเอง ซึ่งถ้าใจไม่แข็งพอก็จะได้แมวงอกขึ้นมา เมื่อผู้ใช้เฟสบุ๊คที่ใช้ชื่อว่า Pichchaporn Arm ได้โพสต์เรื่องราวสามีของเขาลงในกลุ่ม หลังการกลับมาจากการทำงานเมื่อถึงบ้านสามีของเขาก็เดินอุ้มกล่องมาให้ พอเปิดดูก็เห็นว่าเป็นน้องแมวน้อยซึ่งสามีเองก็เคยบอกกับเขาว่าพอแล้วนะบ้านมี 4 แล้ว แต่ก็เป็นไงล่ะเพราะสามีของเขาเห็นว่าเลี้ยงเยอะแล้วกลัวว่าจะดูแลน้องไม่ไหวแต่ในความสงสารเมื่อได้เห็นว่าน้องนอนกอดตัวเองด้วยความหนาวเย็นอยู่ลำพัง เขาจึงนำรูปถ่ายมาเปิดให้กับภรรยาดูและบอกว่าเห็นแล้วจะไม่ให้เก็บมาไหวหรอ ด้วยสามีของเขาได้เก็บน้องมาจากทำงานเพราะแม่ของน้องเทไว้ส่วนพี่น้องก็ถูกวรนุชกินไปหมด จึงเอารูปน้องนอนอยู่ให้กับภรรยาดูแต่เมื่อได้เห็นแล้วก็บ่นไม่ไหวเลย ซึ่งเขาได้บอกว่าจากคนไม่ชอบสัตว์เมื่อก่อนมาถูกแมวตกเป็นทาสไปแล้วไม่รู้เลย ซึ่งผู้โพสต์ก็บอกว่าก็ต้องดูแลกันไปแม้จะมี 5 แล้วก็ยังไหวแต่ก็ขอพอไว้ก่อนกลัวจะไม่มีเตียงให้นอน เพราะความน่ารักและความอ่อนโยนในจิตใจของคนเราทำให้ต้านความสงสารไม่ไหว เมื่อชีวิตนึงกำลังลำบากและทนทุกข์ถ้าไม่เกินกว่าแรงก็อยากจะให้ช่วยไว้ได้เราจะบุญเยอะเลย ที่มา Pichchaporn Arm

เมื่อไม่นานมานี้ผู้ใช้เฟสบุ๊กคุณ : Faii Titivorada  ได้เผยเรื่องราวหลังเขานั้นได้พาแมวสดที่รักไปอาบน้ำตัดขนที่ร้านแห่งหนึ่ง แต่พอตัดขนเสร็จกลับพบร่องรอยบาดแผล โดยทางร้านได้อ้างว่าแค่ถลอกไม่ได้เป็นอะไร แต่พอลองเช็คดูพาไปหาหมอกลับถูกเย็บถึง 5 เข็ม . โดยเจ้าของโพสต์ได้เล่าว่า พาน้องแมวไปตัดขนกลับได้แผลมาเฉยเลยเลยครับ โดยทางร้านเขาบอกว่าแผลแค่ถลอกไม่มีโลหิตไหลอะไรและเอายาม่วงป้ายมาทับแบบมองไม่เห็นเลย แต่เช้ามาสียาม่วงก็จางเลยได้เห็นตามรูปแรก กลัวว่าน้องแมวจะเป็นอะไรไป ผมเลยรีบพาไปทำแผลที่คลินิก ผลสรุปก็คือเย็บไป5เข็มเลย พอติดต่อไปทางร้านเขาก็กลับไม่รับผิดชอบอะไรใดๆทั้งสิ้น พูดจาไม่ดีอีกด้วย ไม่ได้ต้องการเรียกร้องเรื่องเงินแต่อยากนะครับ อยากให้มีความรับผิดชอบมากกว่านี้ เขาบอกว่าเปิดร้านมา24ปีแล้วแต่ไม่มีความรับผิดชอบเลยสักนิด ทุกคนคิดว่ายังไงบ้างคะ ค่าตัดขนอาบน้ำ700 ค่าหมอตอนนี้ปาเข้าไป 1,400 ร้านแถวประชานิเวศน์...

หากถ้าเราเดือดร้อนหรือทุกข์ยากยังลำบากมีญาติมีพี่น้องคอยช่วยหา แต่ทว่าเมื่อเป็นสัตว์จรและได้เกิดมาจะร้องหาคนช่วยก็ไร้คนเหลียวแล ในวันนี้ได้กินดีอยู่มีสุขไม่ต้องทุกข์ลำบากใจหนักหนา เมื่อยากไร้ไร้แม้หาเยียวยาจะร้องไห้เรียกหาผู้เป็นแม่ก็ไม่มีแล เมื่อชีวิตเลือกเกิดมาไม่ได้จึงทำได้เพียงแต่แม้ต้องแสวง กระเสือกกระสนดิ้นรนมาร้องเรียกหาใครช่วยเหลือที เมื่อผู้ใช้เฟสบุ๊คที่ใช้ชื่อว่า Paintt Seulgi ได้โพสต์เรื่องราวของเจ้าเหมียวตัวน้อยลงในกลุ่ม ทาสแมว หลังจากที่เขาได้ช่วยน้องเอาไว้ซึ่งน้องวิ่งหนีแมวตัวผู้ตัวใหญ่ที่ไล่ฟัดมา จนเกือบที่จะเอาชีวิตไม่รอด ซึ่งเขาก็ได้นำน้องพาไปหาหมอเพื่อที่จะรักษาอาการบาดเจ็บ เพราะด้วยเป็นจรตัวเล็กที่ไร้แม่จึงไร้แม้จะปกป้องตัวเองไหว จะร้องเรียกไปบอกใครในเมื่อใจตัวเราไม่มีค่าพอ เขาจึงอยากที่จะหาบ้านให้กับน้องเพราะด้วยเป็นเด็กอ่อนที่ต้องดูแลอย่างใกล้ชิด จึงขอบ้านที่มีคนดูป้อนน้ำป้อมนมวันละ 3-4 ครั้ง ยังเดินไม่ได้ขนาดนั้นและไม่ได้ซนมากด้วยส่วนมากก็จะมีเพียงหลบอย่างเดียวเลย และตอนนี้ก็อาการดีขึ้นมากแล้วด้วยจากแผลที่ได้มาจากการถูกไล่ฟัด ซึ่งหากอยู่ในกรุงเทพก็ยินดีเจอกันครึ่งทางโดยเขาได้ระบุว่าอยู่ที่พิกัดอุดมสุข และน้องก็เป็นแมวเพศผู้และตั้งชื่อให้เบื้องต้นว่าน้องต๊อด ซึ่งหากเพื่อนๆคนไหนพอจะมีใจเมตตาก็อยากฝากเอาไว้ให้ช่วยหาบ้านให้กับน้องด้วย แม้ชีวิตน้อยๆที่ใครก็มองว่าไม่มีใจจึงแต่ก็ยังอยากจะมีลมหายใจไปต่ออีกครั้ง แค่ขอบ้านขอความอบอุ่นจากผู้คนที่รัก ที่มา Paintt...

ด้วยถูกเลี้ยงดูต่างครอบครัวมาก็ไม่แพรกถ้าจะหาไม่ชอบได้ เมื่อแต่เด็กพ่อแม่ไม่เคยให้เลี้ยงหรืออยู่ร่วมกันตัวฉันจึงไม่ชอบเอง แต่พอได้มาลองได้อยู่เลี้ยงด้วยรักและสัมผัสตัวก็พลันเปลี่ยนไปจากไม่เข้าใกล้ก็เริ่มจะเรียกหา แม้ยามนอนลูกไม่เข้าบ้านช้ำอุราจำเรียกหาลูกแม้ข้ามคืนเลย เมื่อผู้ใช้เฟสบุ๊คที่ใช้ชื่อว่า Kanokporn Siaram ได้โพสต์เรื่องราวของแฟนของตัวเขาเองเมื่อจากแต่ก่อนเคยไม่รักไม่ชอบไม่อยากจะให้นำมาเลี้ยง มาตัวเปลี่ยนพลันไปค่อยๆเริ่มเข้าใกล้ใจก็หวั่นไหวเปลี่ยนเป็นรักเริ่มดูแล ยามไม่เห็นก็เรียกหาตลอด ยามแม้จะนอนก็ยังต้องเอาเข้าห้องไปกอดถึงคาเตียง แต่พอน้องได้หายตัวไปเห็นเอาหม้อใบใหญ่ไปคุมหัวและเรียกหาอยู่หน้าบ้าน ก็เห็นยืนเอาหม้อครอบอยู่นานสองนานในใจก็ยังคิดว่าทำไมถึงไม่ไปนอน พอเข้าไปใกล้เห็นได้ยินเรียกชื่อน้อง ด้วยตัวไม่ยอมนอนเพราะลูกได้หายตัวไปไม่ยอมกลับมา ซึ่งก็เป็นความเชื่อของส่วนตัวของทาสแมวเอง เพราะเคยมีคำโบราณได้บอกว่าถ้าน้องแมวหายหรือสุนัขหายให้ลองนำหม้อมาครอบหัวไว้แล้วให้เรียกชื่อน้องสามคราแล้วน้องจะกลับมาในวันพรุ่ง ซึ่งตัวแฟนเองจากเมื่อก่อนไม่เคยเชื่อเลย แต่พอน้องแมวของเธอหายแฟนก็ลองทำเพื่อจะตามหาน้องให้ลูกได้กลับมาบ้านอย่างปลอดภัย และแม้การเลี้ยงแมวเองเราก็จะบอกเสมอว่าอยากจะให้เลี้ยงน้องแต่ในบ้านและถ้าอยากให้ออกก็อยากให้อยู่ในสายตาเราจะได้ไม่ต้องมาเสียใจ ที่มา Kanokporn Siaram