เพราะความใกล้ชิดอยู่ร่วมกันได้ใกล้ชิดสนิทใจเคยอยู่ร่วมใกล้ตื่นเช้ามาก็เห็นอยู่ทุกคืนวัน จะให้ลืมได้ยังไงโอ้ใจฉันเฝ้าคำนึงคิดถึงทุกคืนวันขออยากกลับให้พบคืน แม้คนเป็นแม่เห็นแล้วใจจะขาดลูกเดินปาดน้ำตาตามหาไม่หาย แม้วันเวลาผ่านเลื่อนเป็นเดือนร้ายใจไม่หายยังไม่ลืมคิดถึงเธอ
เมื่อผู้ใช้เฟสบุ๊คที่ใช้ชื่อว่า Kanjana Takerngsuk ได้โพสต์เรื่องราวใครเคยผ่านจุดนี้มาบ้างคะขอคำปรึกษาหน่อย แมวเธอถูกรถชนจนสิ้นใจเพราะอุบัติเหตุเกิดขึ้นเร็วมาก แต่เป็นลูกชายที่ไม่ยอมลืมสักทีเศร้าเสียใจแทบทุกวัน แม้แมวจะสิ้นใจมาเป็นเดือนแล้ว
บางวันก็นั่งร้องไห้ที่โรงเรียน วันนี้ตกใจมากขับรถไปรับเห็นมานั่งเศร้าอยู่คนเดียวนอกเขตโรงเรียนพอถามไปว่าทำไมมาอยู่ตรงนี้ก็ตอบว่าเดินตามแมวมาเผื่อจะเจอแป้งชื่อแมว ไม่รู้จะทำยังไงให้ลืมจะเอาตัวใหม่มาให้เลี้ยงก็กลัวจะเศร้าไปกว่าเดิม เพราะเขาไม่ต้องการแมวตัวใหม่
และห่วงความรู้สึกแป้งแมวตัวเดิมจะเสียใจ และอีกอย่างไม่อยากให้ลูกต้องมาเสียใจอีกถ้าเกิดการสูญเสียใจอีกครั้ง ตอนนี้ก็ห่วงกลัวลูกเป็นโรคซึมเศร้ามากๆเลยมีคำถามจะปรึกษากับทุกคนเพื่อเป็นแนวทางการแก้ไข 1.หาแมวตัวใหม่มาให้เลี้ยง เผื่อมีตัวใหม่แล้วจะลืมแต่ไม่รู้ว่าถ้าเอามาจะเศร้าหรือจะพอลืมแป้งได้
2.ให้เขาลืมไปเองซึ่งเเดาใจไม่ถูกเลยจริงๆว่าจะลืมได้ไหมเพราะแป้งก็สิ้นใจมาเกือบจะเป็นเดือนแล้ว ก็ยังเศร้าและดูเหมือนอาการจะหนักกว่าเดิมอีก เพราะความผูกพันธุ์อยู่ร่วมใกล้ชิดตัวสนิทอยู่ด้วยเหมือนพี่น้องเคยนอนเคยกินอยู่ข้างกันยังคอยมอง เดินน้ำตาคลอตามหาแม้รู้ว่าจะไม่พบคืน
ก็คงจะมีแค่เวลาช่วยเยียวยารักษาจิตเพราะใจอ่อนมิตรเห็นเขามีคุณค่า แม้จะต้องเจ็บช้ำเสียน้ำตาเวลาจะช่วยรักษาให้หนูได้หายดี เพราะลูกของเธอเองมีจิตใจอ่อนโยนกับสัตว์เห็นเขามีคุณค่ามากเหมือนกับคนในครอบครัวเวลาเขาได้จากไปตัวไม่ได้ตั้งตัวก็ต้องมีบ้างที่จะยอมรับกับการจากไปเร็วๆไม่ได้
ที่มา Kanjana Takerngsuk
